بر طبق ماده 590 قانون
تجارت اقانمتگاه شرکت های تجاری محلی است که اداره شخص حقوقی در آنجاست و به موجب
ماده 1002 قانون مدنی ، اقامتگاه اشخاص حقوقی مرکز عملیات آنها خواهد بود همچنین
به موجب ماده 22 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمویم و انقلاب در امور مدنی :دعاوی
راجع به ورشکستگب شرکت های بازرگانی که مرکز اصلی آن ها در ایران است ، همچنین
دعاوی مربوط به اصل شرکت و دعاوی بین شرکت و شرکا و اختلافات حاصله بین شرکا ودعاوی اشخاص دیگر
علیه شرکت تازمانی که شرکت باقی است و نیز درصورت انحلال تا وقتی که تصفیه امور
شرکت در جریان است ، در مرکز اصلی شرکت اقامه می شود .
نظریه اکثریت
حقوقدانان این است که در تعارض بین ماده 590 قانون تجارت و 1002 قانون مدنی می
توان بیان نمود که مرکز عملیات اداری شرکت اقامتگاه شرکت محسوب میشود و ماده یک
قانون ثبت شرکتها مصوب 1310 نیز موید این امر است که هر شرکتی که در ایران تشکیل و
مرکز اصلی آن در ایران باشد ، شرکت ایرانی محسوب می شود .
مهمترین فایده های
تعیین اقامتگاه شرکت به شرح زیر است :
1-تعیین تابعیت شرکت
مستلزم مشخص نمودن اقامتگاه آن است (ماده 591 قانون تجارت )
2-طلبکاران شرکت برای
اقامه دعوا علیه شرکت می تواند به دادگاهی که اقامتگاه شرکت در حوزه آن واقع است
مراجعه کنند . همچنین است دعاوی مربوط به اصل شرکت ودعاوی بین شرکت و شرکا و
اختلافات حاصله بین شرکاء .
3-دادگاه صالح برای
صدور حکم ورشکستگی شرکت ، دادگاه محل اقامت شرکت است .